Poniższy tekst dedykuję autorowi jednej z wypowiedzi na stronie www.niechzyja.pl w zakładce "Zrób coś - podpisz petycję", który to Pan nie zgadzając się z treścią petycji napisał: "jestem przeciwnikiem wszelkich form ekoterroryzmu" oraz (nie)dzielnemu leśnemu wędrowcowi z lubuskiego, o którym donosiła onegdaj prasa, a który to dzielny wędrowiec uciekał przed dzikami na drzewo, stamtąd zaś dzwonił po pomoc na 112 🙂
Przedstawione fotki z Mierzei Wiślanej ilustrują jeden tylko dzień badań przyrodniczych, jednego tylko przyrodnika, czyli mnie. I choć badania te dotyczyły owadów, to w dniu owym, a konkretnie 6 listopada br. nie owady odegrały pierwsze skrzypce, lecz dziki. Dziki - zadziwi się może wielu z Was - a cóż w nich takiego zaskakującego? Przecież w niejednym śmietniku, ot chociażby w Gdańsku, spotkać można odyńca, a i locha z młodymi się trafi .... Proszę mi jednak wierzyć, iż czym innym jest tego typu "miejskie spotkanie", jeszcze czym innym widok dziczej watahy z okna pędzącego samochodu, a całkiem czym innym poprzebywanie w głębokim lesie (przy trzcinowiskach) "oko w oko" przez 4-5 minut, bez żadnej praktycznie możliwości oddalenia się, czy też ewentualnie wejścia na drzewo. Tak więc miałem ten niepisany zaszczyt i przyjemność (dusza na ramieniu tylko przez pierwszą minutę) poobserwować te piękne zwierzęta z odległości do 2 metrów, "maskując się" za dość niewyrośniętą jarzębiną, która i tak mnie całkowicie nie zasłaniała. A dziki (dwa dorosłe i trzy młode) coś tam sobie żerowały, coś sobie (starsze) wyjaśniały szturchając się ryjami i nieco zagadkowo pokwikując, ten i ów poczochrał się o krzaki. Patrzyły w moim kierunku jakby nie dostrzegając (wiatr od nich), choć wierzyć się nie chce, iż nie spostrzegły. Nie było w ich zachowaniu praktycznie żadnej agresji, a ich zachowanie opatrzyłbym takim oto mottem: "popatrz, przyjacielu, jak przebiega wycinek ze standardowego dnia dzika; prawda, że fajny?" Miejscem obserwacji był rejon wydmowego wyniesienia tzw.Wielbłądziego Garbu niedaleko Krynicy Morskiej.
Oprócz dzików i widoczków z tego miejsca znajdziecie tutaj też kilka ujęć z rezerwatu kormoranów w Kątach Rybackich i sztormującego w tym dniu Bałtyku.
Ekoterrorysta
"Z łatwością doszliśmy do pierwszych bryzgów krwi, gdyż pułkownik i nadleśniczy przez pierwsze pięćdziesiąt metrów naznaczyli ślad byka świeżo ostruganymi z gałązek tyczkami. Farba, choć już zaschnięta i poczerniała, zachowała jeszcze przy lekkim roztarciu w palcach swą dawną, jasnoróżową, wpadającą może w odcień pomarańczowy barwę.
- Byk ma ruszone płuco. Musimy go dostać!
- I dostaniemy!"
Zbigniew Kowalski "Czytam Las" Iskry, Warszawa, 1957
"Łowiectwo, jako element ochrony środowiska przyrodniczego ....." (Ustawa Prawo Łowieckie)