Autor: Sławomir Zieliński

Sławomir Zieliński

.... i prace do projektu tego Planu....

Dzisiaj na Facebooku odczytałem i przejrzałem taki oto materiał mojego Przyjaciela Maćka Jankowskiego z dnia 16 XI 2024r.:

Jakby ktoś miał jeszcze wątpliwości to celem "zrównoważonej gospodarki leśnej" dla Lasów Państwowych jest "przeciwdziałanie zjawisku nadmiernej akumulacji surowca"... (zdjęcia zrobione dziś 400m od ul. Reja w Sopocie)

Wszystkie powyższe fotografie autorstwa Maćka Jankowskiego.

Nie powiem, wiele w życiu (w lesie też) widziałem. I przyznam, że materiał Maćka to jedno z bardziej bulwersujących udokumentowanych wydarzeń, jakie zobaczyłem. Moja reakcja na FB była taka:

"nie komentując wzmiankowanego w komentarzach sformułowania pt. "trąba powietrzna" (? hmm....) .....przecież to:- obszar występowania np. stwierdzonych w pracach do Projektu Planu Ochrony Trójmiejskiego PK cennych puszczańskich chrząszczy: kózki Anoplodera sexguttata i sprężyka Microrhagus lepidus, ponadto np. rzadkiego regionalnie ryjkowca Larinus turbinatus i innych... - obszar istotnie osłabiający zagrożenie powodziowe terasy nadmorskiej, tutaj Sopotu zwłaszcza - obszar realizacji funkcji pozaprodukcyjnych (ekologicznych i społecznych) lokalnych społeczności....tego typu postępowanie tzw. leśników z Nadleśnictwa Gdańsk i RDLP w Gdańsku to jest po prostu NIEZROZUMIENIE NICZEGO (co zostało naukowo "podane im na tacy") albo CYNIZM i HIPOKRYZJA do kwadratu/sześcianu/a może i nieskończoności............... albo i to i to TAKIEGO PRACOWNIKA NAM TUTAJ NIE TRZEBA - PGL Lasy Państwowe jazda z powrotem do budżetówki! ps. na miejscu szeregu Organizacji i Kogokolwiek niezrzeszonego, kto uczestniczy w tzw. konsultacjach z Nadl. Gdańsk w sprawie tzw. Lasów Społecznych natychmiast wycofałbym się z tego typu pudrowanej straty czasu - bo to jest strata WASZEGO czasu, a tzw. leśnicy śmieją się po kątach w kułak... i robią swoje - vide zdjęcia Maćka... dzięki Maćku za czujność społeczną"

i to właściwie tyle... ale może jeszcze to - wyimek z opracowania do projektu Planu Ochrony Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego (operat faunistyczny) (2019 rok). autorstwo tego materiału - S. Zieliński

Lasy ekofunkcyjne strefy krawędziowej Trójmiasta. Sopot

Metryczka: LESop

Proponowana forma ochrony. Lasy ekofunkcyjne

Walor entomofauny. Poniżej (tabela) podano szczególnie cenne przyrodniczo gatunki owadów, które zostały stwierdzone w strefie krawędziowej lasów TPK od Sopotu Kamiennego Potoku do Sopotu Wyścigi (Dolina Świemirowska). Do wykazu włączono też te gatunki, które zostały stwierdzone tuż przy granicach TPK od generalnie wschodniej strony Parku, a w przypadku których wiadomo, że:

• ich ekologia (np. rozwój larwalny), baza pokarmowa imagines powiązana jest z obszarem TPK;
• miejsca ich obecnego przebywania i rozrodu, onegdaj połączone ekologicznie z lasami TPK, mają obecnie charakter izolowanych antropopresją ostoi, niektóre być może o cechach refugiów.

Rząd	Rodzina	Nazwa łacińska	Nazwa polska	Status
Coleoptera Chrząszcze	Carabidae Biegaczowate	Carabus violaceus	biegacz fioletowy	bOP, WO
Carabus coriaceus	biegacz skórzasty	OC, RR, WO
Carabus granulatus	biegacz granulowany	bOP, WO
Carabus hortensis	biegacz ogrodowy	bOP, WO
Carabus intricatus	biegacz pomarszczony	OC, RR, WO
Carabus glabratus	biegacz gładki	OC, WO
Carabus nemoralis	biegacz gajowy	bOP, WO
Harpalus pumilus		RR
Oodes heliopoides		CzLZ (VU), RR
Rhizophagidae Obumierki	Rhizophagus bipustulatus		RR
Coccinelidae Biedronkowate	Hippodamia tredecimpunctata		RR
Sospita vigintiguttata		RP
Scarabaeidae Poświętnikowate	Trichius fasciatus	orszoł prążkowany	WO
Valgus hemipterus	krzywonóg półskrzydlak	RR
Osmoderma eremita (ex?)	pachnica próchniczka	N2000, CzKZ (VU), CzLZ (VU), OS, RR, WO
Scolytidae Kornikowate	Ips sexdentatus	kornik sześciozębny	RR
Eucnemidae	Eucnemis capucinus		RR
Cerambycidae Kózkowate	Anastrangalia sanguinolenta	zmorsznik krwisty	WO
Anoplodera sexguttata	zmorsznik sześcioplamy	RR, WO
Pachytodes cerambyciformis	krępień górski	WO
Leptura maculata	pętlak pstrokaty	WO
Prionus coriarius	dyląż garbarz	WO
Rhagium sycophanta	rębacz dębowiec	RR
Tenebrionidae Czarnuchowate	Corticeus unicolor		RR
Lucaenidae Jelonkowate	Dorcus parallelipipedus	ciołek matowy	CzLZ (VU), RR, WO
Sinodendron cylindricum	kostrzeń	WO
Curculionidae Ryjkowcowate	Larinus sturnus		CzLZ (VU), RR
Staphylinidae Kusakowate	Emus hirtus	rabież	CzLZ (NT), RR, WO
Scaphidium quadrimaculatum	łodzik czteroplamek	RR
Tasgius morsitans		CzLZ (DD), RR
Tetratomidae	Tetratoma fungorum		RP
Endomychidae Wygłodkowate	Endomychus coccineus	wygłodek biedronkowaty	RR
Cerylidae	Cerylon histeroides		RR
Chrysomelidae Stonkowate	Prasocuris junci		RR
Oedemeridae Zalęszczycowate	Ischnomera cyanea		RR
Sphaeritidae	Sphaerites glabratus		RR
Nitidulidae Łyszczynkowate	Cyllodes ater		RP
Anthribidae Kobielatkowate	Platysomos albinus	kobielatka siwak	RR
Hymenoptera Błonkówki	Apidae Pszczołowate	Bombus hypnorum	trzmiel parkowy	OC, WO
Bombus terrestris	trzmiel ziemny	OC, WO
Bombus hortorum	trzmiel ogrodowy	OC, WO
Bombus subterraneus	trzmiel paskowany	OC, CzLZ (VU), WO
Bombus pascuorum	trzmiel rudy	OC, WO
Bombus pratorum	trzmiel leśny	OC, WO
Bombus lucorum	trzmiel gajowy	OC, WO
Bombus lapidarius	trzmiel kamiennik	OC, WO
Bombus ruderarius	trzmiel rudonogi	OC, RR, WO
Bombus soroeensis	trzmiel różnobarwny	OC, CzLZ (VU), RP, WO
Bombus sylvarum	trzmiel rudoszary	OC, RR,WO
Sphecidae Grzebaczowate	Pemphredon montanus		RR
Pemphredon austriacus		CzLZ (LC), RP
Lestica subterranea		RP
Didneis lunicornis	skowiec	CzLZ (NT)
Crossocerus cetratus		CzLZ (R), RP, WO
Crossocerus heydeni		PL, RP, CzLZ (DD), WO
Chrysididae Złotolitkowate	Omalus violaceus		CzLZ (LC), WO
Chrysis austriaca		CzLZ (LC), WO
Vespidae Osowate	Dolichvespula media	osa średnia	RR
Polistes nimpha	klecanka polna	RR, WO
Eumenidae Kopułkowate	Eumenes coronatus	kopułka	RP, WO
Symmorphus bifasciatus		CzLZ (DD)
Formicidae Mrówkowate	Campanotus ligniperda	gmachówka drzewotoczna	RR
Lepidoptera Motyle	Lycaenidae Modraszkowate	Lycaena dispar	czerwończyk nieparek	N2000, OS, CzLZ (LC)
Diptera Muchówki	Syrphidae Bzygowate	Brachypalpoides lentus		CzLZ (DD), RR
Arctophila superbiens	fałta	RR
Eupeodes lundbecki		RP
Eupeodes nitens		RR
Hammerschmidtia ferruginea		CzLZ ( DD), RR, WO
Helophilus affinis	gniłun	RR, WO
Helophilus pendulus		WO
Myolepta dubia	kukiełka	CzLZ (DD), RP, WO
Orthonerva geniculata		CzLZ (DD)
Platycheirus granditarsus		RR
Platycheirus rosarum		RR
Platycheirus scutatus		RR
Pocota personata		CzKZ (VU), CzLZ (VU), RR
Rhingia rostrata		CzLZ (DD), RR
Sericomyia lappona	cisznica	CzLZ (NT), RR, WO
Sericomyia silentis	szałaśnica	CzLZ (DD), RR, WO
Brachypalpoides lentus		CzLZ (DD), RR
Chalcosyrphus eunotus		CzLZ (CR), RP
Cheilosia canicularis		WO
Didea alneti		WO
Epistrophe grossulariae		RR, WO
Sphegina clavata		RP
Sphiximorpha subsessilis		RP
Temnostoma vespiforme		CzLZ (DD), RR
Xanthogramma citrofasciatum		RR
Volucella inanis		WO
Volucella zonaria		WO
Conopidae Wyślepkowate	Leopoldius brevirostris	wigornik	RP, WO
Conops scutellatus		RR
Conops strigatus		RR
Tachinidae Rączycowate	Phasia aurigera		CzKZ (EN), CzLZ (EN), RP
Phasia aurulans		RR

Łącznie stwierdzono występowanie 95 gatunków owadów szczególnie cennych przyrodniczo.

Walor innych grup bezkręgowców.

Rząd	Rodzina	Nazwa łacińska	Nazwa polska	Status
Pulmonata płucodyszne	Helicidae Ślimakowate	Helix pomatia	ślimak winniczek	OC, WO

Zalecenia. Wprowadzenie wyżej sformułowanej koncepcji w życie, w oparciu m.in. o podane tutaj walory stwierdzonych gatunków bezkręgowców.

Konkluzja

Stylizowanie na niedouków i "nieogarów" słabo leśnikom z LP (tutaj: Nadleśnictwo Gdańsk i RDLP w Gdańsku) wychodzi. Robienie lokalnych społeczności "w durnia" wychodzi coraz słabiej.

"Nie słyszę, nie widzę" (bo tnę) - ta dewiza ciągle jednak tu jeszcze obowiązuje i jest skuteczna.

Jak długo jeszcze? Nie wiem. Oby jak najkrócej.

Marcin S. Wilga - Borsuk & Sławomir Zieliński

Dawny sąsiad Borsuka został ongiś posiadaczem książki kucharskiej wydanej w XIX wieku. Podczas towarzyskiego spotkania zacytował z niej przepis kulinarny dotyczący dzika. Otóż wykrawa się z niego szynki i podaje na stół pański, a resztę gotuje się z grochem dla służby. Dlaczego przytoczono ten fragment książki? Bo przypomina on do złudzenia relacje pomiędzy korzyścią z lasu dla gospodarzy-leśników i dla jego właściciela – społeczeństwa, które otrzymuje wyłącznie „resztę z grochem”. Brakuje tu podstawowej równowagi i cofa relacje pomiędzy tymi grupami do minionego okresu feudalizmu. Szeroko rozumiani obrońcy polskich lasów właśnie dążą m. in. do zniesienia tej nierówności.

Amerykańscy naukowcy oszacowali, że zysk z wycinki drzew w ich lasach to tylko 10-14 procent. Oznacza to w naszym polskim przypadku – w sytuacji prawnej gdy lasy są własnością społeczną – że 86-90 procent realnego zysku w wyniku wycinki ulega dla nas zatraceniu. Ten zysk to m. in. łagodniejszy mezoklimat, czystsze powietrze bogate w tlen, zdrowa woda pitna, tereny dla rekreacji i pielęgnacji zdrowia psychicznego, ochrona przed zalewaniem miasta przez wody z opadów nawalnych, plenery dla artystów malarzy i fotografów itd.

A prawdziwy, naturalny las po wycince prędko się nie odtworzy (o ile się w ogóle odtworzy). Tym bardziej, gdy ubytek drzewostanów usiłuje się zrekompensować poprzez nasadzenia. Powstanie tu więc, przynajmniej na jakiś niekrótki czas, plantacja drzew. Na etapie uprawy sadzonki będą w dużo większym stopniu niż tzw. odnowienia naturalne narażone na presję patogenicznych grzybów czy wyspecjalizowanych owadów. Owe sadzonki są zestresowane środowiskowo poprzez nieprzystosowanie do specyficznych uwarunkowań gleby, jej termiki, wilgotności itd. oraz relacji z jej frakcją ożywioną (np. mykobiota i fauna glebowa, mykoryzy z wybranymi gatunkami symbiotycznych grzybów, inne zależności o charakterze kooperacyjnym lub konkurencyjnym). Taka plantacja z reguły wykazuje nieadekwatne do przyrodniczych uwarunkowań siedliska i innych komponentów przestrzeni zaniżone wskaźniki tzw. różnorodności biologicznej. Zaś wizualnie stanowi monokulturę gatunkową i wiekową.

Wśród nasadzeń pojawiają się także „ulubione” przez gospodarza lasu tj. leśnika gatunki drzew – obce dla danego rejonu siedliskowo, a nawet geograficznie. Na przykład w Lasach Oliwskich w Trójmiejskim Parku Krajobrazowym, na siedliskach buczyn i grądów sadzi się sosnę zwyczajną i świerk pospolity. Świerk ten na Pomorzu Wschodnim (Gdańskim) egzystuje poza zasięgiem geograficznym swojego występowania. Obecnie gatunek ten jest masowo usuwany z upraw leśnych w wyniku zainfekowania grzybem Ceratocystis polonica, który przenoszony jest przez chrząszcza kornika drukarza na osłabione okazy drzew w wyniku ich problemów z wilgocią i termiką mikrośrodowiska. Albo mówiąc ogólnie - wskutek zmian klimatycznych. To nic dziwnego – gatunki na stanowiskach poza-zasięgowych „lekko nie mają”. Nasadza się także modrzew europejski i japoński, a nawet kasztanowiec biały (?) - drzewa dla terenów Pomorza obce geograficznie. I według wszelkich prawideł nauk przyrodniczych (w tym leśnych) nie powinny być tu po prostu protegowane w lasach w żaden sposób.

Powyższe sytuacje sprzyjają m. in. gradacjom tzw. owadzich szkodników lasu i nadmiernemu rozwojowi pasożytniczych grzybów. Jest regułą, że w takim sztucznym lesie (uprawach leśnych) brakuje starodrzewu oraz martwego drewna, bo jest ono masowo usuwane jako np. rzekomo „sprzyjające powstawaniu pożaru lasu”. W Trójmiejskim Parku Krajobrazowym starodrzew stanowi 1,6 procenta drzewostanów, a w Lasach Oliwskich zaledwie 0,5 procenta (!). Badania naukowców wykazały, że w naturalnym lesie ów starodrzew powinien stanowić aż około 20 procent. Martwe drewno, ulegając rozkładowi, będzie w przyszłości dostarczycielem biogenów, tak niezbędnych dla prawidłowej egzystencji roślin zielnych runa i drzew; jest to zjawisko samo nawożenia się lasu.

Osobną kwestią pozostaje postrzeganie „starodrzewów” - to znaczy zupełnie co innego dla leśnika z Lasów Państwowych, a co innego dla niezależnego i z reguły dobrze oczytanego przyrodnika.

Oceniając wspomniane relacje pomiędzy leśnikami a resztą społeczeństwa, przywołamy jeszcze jeden przykład; pomijamy tu osoby będące w znakomitych układach osobistych z leśnikami, np. myśliwych tudzież osoby związane rodzinnie z tym zawodem. Otóż skojarzył nam się pomysł w jaki sposób leśnicy chcą ułożyć te nowe relacje ze społeczeństwem – tak jak dokonali tego w dowcipie Arabowie. Otóż przed rzekomą reformą mężczyzna jechał na wielbłądzie, a jego małżonka szła pieszo za wielbłądem. Po przewrocie kulturowym mężczyzna nadal korzystał z wielbłąda, a jego połowica tym razem szła przed wielbłądem.

Śledząc uważnie spotkania proekologicznych działaczy społecznych z leśnikami, odnosimy takie wrażenie, jakie przytoczono w przypadku Arabów. Ów mężczyzna powinien ustąpić kobiecie – czyli nam, właścicielom polskich lasów. No i zsiąść z tego wielbłąda.

Jak uzdrowić sytuację? Można tego dokonać tylko w jeden sposób - poprzez powrót PGL Lasy Państwowe do budżetu i uchwalenie nowej Ustawy o lasach, gdzie priorytetem jest tworzenie i powiększanie obszarów naturalnych i seminaturalnych, a także zahamowanie masowego eksportu drewna. Pisząc o obszarach naturalnych mieliśmy na myśli tworzenie m. in. kolejnych parków narodowych i innych obszarowych form ochrony ojczystej przyrody. Zaś fabryki mebli powinny odstąpić od produkcji meblowych bubli, niezdatnych do eksploatacji po paru latach i produkować wyroby z drewna służące kilku pokoleniom Polaków – to działanie praktyczne i patriotyczne (oszczędzamy lasy).

Czy Polak staje się mądrym wyłącznie po szkodzie? – jak prawi stare polskie przysłowie.

Marcin S. Wilga – Borsuk & Sławomir Zieliński

Sławomir Zieliński

Technikalia

1. Spacer przyrodniczy autora.
2. Data: 5 XI 2024r.
3. Trasa: I Liceum Ogólnokształcące w Pruszczu Gdańskim/obwodnica Pn Pruszcza Gdańskiego/Radunica/Gdańsk-Święty Wojciech/Gdańsk-Lipce/obwodnica Pd Gdańska/Gdańsk-Orunia (Dolna)/obwodnica Pd Gdańska/Gdańsk-Lipce/Borkowo/okolica motocrossu/Rotmanka
4. Autorstwo wszystkich zdjęć: S. Zieliński
5. Zdjęcia pokazano chronologicznie - wedle trasy przejścia.

Wszystkim Wam, którzy tu dobrnęli dziękuję i życzę wszystkiego dobrego.

Sławomir Zieliński

Gdyby Ktoś z szanownych Gości tej strony dysponował niespełna 13 minutami czasu - serdecznie zachęcam do odsłuchania wywiadu ze mną tutaj https://radioslupsk.direct.quickconnect.to:15001/.../Jn8Y...

Dziękuję Panu Mariuszowi Brokos z Polskiego Radia Koszalin za pełną "profeskę".

Ja zaś muszę nauczyć się trzymać moją archaiczną komórkę w stałej odległości od ust , chociaż mój przyjaciel Brunon Wołosz stwierdził, że charakter miejscami "sinusoidalnego" odczytu i emisji mojego głosu może być efektem awarii mikrofonu komórkowego urządzenia.

Pomimo jw życzę miłego odsłuchania! I dzięki Paweł Średziński wiadomo za co , zaś koledze prof. Jarkowi Czochańskiemu za pozytywną recenzję 🙂

Kaszubski Park Narodowy !

Sławomir Zieliński

W nawiązaniu do tytułu - no nie są. Z wielu względów. Oczywiście przy założeniu, że Uczelni zależy na Przyrodzie.

Ale to bardziej światła strona zawarcia tego dziwacznego porozumienia przed ponad 7 laty musi o jego rozwiązaniu zdecydować. Jeśli nie ze względu na jw (w co nie chciałbym wierzyć), to choćby z uwagi na poszanowanie własnego wizerunku.

Załączam poniżej mój tematyczny dzisiejszy apel z FB.

To już ponad 7 lat oficjalnej legitymizacji przez Uniwersytet Gdański eksploatacji lasów Pomorza Wschodniego (Gdańskiego) przez PGL Lasy Państwowe/RDLP w Gdańsku. Jako świadomy obywatel Polski i były student Uniwersytetu Gdańskiego (Wydział Chemii) oczekuję od władz tej szacownej Uczelni jak najszybszego rozwiązania tego - w mojej ocenie - uwłaczającego prestiżowi UG i wyjątkowo szkodliwego społecznie i przyrodniczo porozumienia.

#UniwersytetGdański #RDLPwGdańsku

Donald Tusk Paulina Hennig-Kloska Dorota Niedziela Szymon Hołownia Magdalena Filiks Lasy i Obywatele Zawsze Pomorze

W imieniu Pomysłodawczyni wydarzenia Ewy Podolskiej zapraszam do wysłuchania audycji w radiu TOK FM dzisiaj tj. 2 XI 2024r. o godzinie 22.00. Tematem wiodącym będzie projektowany Kaszubski Park Narodowy. Gośćmi Ewy będą pomorscy przyrodnicy: Wiesław Fałtynowicz, Paweł Szutowicz, Michał Kochańczyk, Sławomir Zieliński. Będzie m.in. o: porostach, włochatkach, sóweczkach, strefach ochronnych, rezerwatach, torfowiskach, skójkach, anoploderach, o biegunie zimna, potencjale i wartości rekreacyjnej, o Ministerstwie Klimatu i Środowiska, leśnikach, myśliwych, o głuszcu, samorządach, o tradycji kaszubskiej i pewnie o tym, dlaczego wszelkie uogólnienia kuleją. Do usłyszenia!

Marcin S. Wilga

„Czuję jak las umiera, bo nie ma w nim… miłości”

Byłem przed laty gościem w gdyńskiej siedzibie Nadleśnictwa Gdańsk. Gospodarz tego przybytku zaprosił trójmiejskie społeczeństwo na konsultacje w sprawie nowego Planu Urządzania Lasu (PUL). W dużym uproszczeniu jest to taka kalkulacja: ile drewna można pozyskać w zarządzanym lesie w okresie dekady. Plan taki ustala gdyńskie Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej.

W państwie demokratycznym, jakim jest Polska, konsultacje publiczne odgrywają kluczową rolę w tworzeniu ważnych prospołecznych przepisów. Dzięki nim prawo lepiej odpowiada na potrzeby danego społeczeństwa. Konsultacje są m.in. nieodłącznym elementem prac nad projektami ustaw i aktów prawnych, dzięki czemu obywatele mogą wyrażać swoje opinie i zgłaszać uwagi.

Podstawą konsultacji publicznych jest pełen dostęp do informacji i przejrzystość całego procesu. Chodzi o to, by społeczeństwo mogło wyrazić swoją opinię na temat proponowanych zmian. Zdanie społeczeństwa, jego opinie i sugestie, mają istotne znaczenie, dlatego konsultacje odbywają się w sposób otwarty i dostępny dla wszystkich obywateli. Następstwem każdej uwagi ze strony społeczeństwa powinna być rzetelna odpowiedź decydentów i zarządców w postaci wdrożenia w życie proponowanych sugestii tudzież zmian.

Jakież było moje zdziwienie, kiedy dowiedziałem się z wypowiedzi leśników-prelegentów, że według nich społeczne konsultacje to wyłącznie poinformowanie zgromadzonych o podjętych decyzjach dotyczących gospodarki leśnej. W szczególności chodziło o podniesienie etatu rębnego i pozyskanie dwukrotnie większej masy drzewnej (200 tys. m³ rocznie). Czyli PUL jest niezaskarżalny, traktowany jako wewnętrzne przepisy Lasów Państwowych. Smaczkiem spotkania była prelekcja przedstawiciela Instytutu Badawczego Leśnictwa z Sękocina, który ponoć „znalazł się tu przypadkowo” i wieszczył zagładę buka zwyczajnego w lasach Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. Stwierdził, że obszar Parku nie jest położony w zasięgu naturalnego występowania tego gatunku drzewa. Owe szokujące informacje wywołały protest wśród zgromadzonych gości, w szczególności przyrodników z tytułami naukowymi.

Wyszedłem na świeże powietrze przytłoczony butą i niekompetencją panów w zielonych mundurach. Nie padła żadna uwaga gospodarzy dotycząca zagadnień sozologicznych, a z ich wypowiedzi wynikało, że „chronione będzie samo drewno”. Już widzę oczami wyobraźni zanik kolejnych stanowisk gatunków szczególnej troski, także „moich grzybów” podlegających ochronie prawnej oraz umieszczonych na Czerwonej Liście Macromycetes.

I przypomniał mi się fragment książki Władimira Sołouchina pt. „Zielsko”. Otóż bohater tego dzieła literackiego postulował, aby jego żona i córki lepiej opiekowały się kwiatami. Otrzymał odpowiedź, że panie dobrze opiekują się nimi. Wówczas padło stwierdzenie, że „należy się nimi (kwiatami – przyp. MSW) zajmować nie w pośpiechu, nie wśród nawału pracy, lecz z miłością, trzeba je pieścić i ochraniać, mieć dobry nastrój kiedy się do nich podchodzi. Bo rzecz jest w tym, że… krótko mówiąc, to są żywe istoty”. Jak widać, leśnicy o tym nie wiedzą.

Chciałem przeprosić za mało kulturalny tytuł felietonu, który jest skondensowaną moją opinią na temat obecnej gospodarki leśnej w TPK.

Marcin Stanisław Wilga – Borsuk

P.S. Podzielam opinię Brunona Wołosza, że termin „las społeczny” nie oddaje w pełni jego sensu – to „masło maślane”. Obszary leśne zarządzane przez firmę Lasy Państwowe są własnością Skarbu Państwa oraz polskiego społeczeństwa – są więc społeczne. Bardziej podoba mi się nazwa jego autorstwa – „las różowy”.

tłumaczenie z łaciny: Strzeż mnie panie przed przyjaciółmi, z nieprzyjaciółmi sam dam sobie radę

Sławomir Zieliński

Pozwolę sobie tylko przypomnieć szanownym Czytelnikom, gdyż w przypadku tego materiału ma to spore znaczenie, że jestem doktorem nauk leśnych (specjalizacja entomologia leśna). Magisterium "inżynierium" uzyskałem w Szkole Głównej Gospodarstwa Leśnego Akademii Rolniczej w Warszawie pod czujnym okiem uwielbianego przeze mnie (i przez wszystkich studiujących) śp. prof. Jana Dominika. W ramach studiów dziennych zgłębiałem nauki leśne w niełatwych dla Polski latach 1980-85. Pracę doktorską obroniłem w Dniu Kobiet w 2000 roku w Akademii Rolniczej w Krakowie (obecnie Uniwersytet Przyrodniczy), po 10 latach żmudnych prac terenowych i kameralnego opracowania wyników badań. Wypełniony po brzegi żerowiskami kózkowatych (Cerambycidae) z Lasów Mirachowskich duży górski plecak podróżujący pociągami z Gdańska do Krakowa i z powrotem to był wtedy mój "znak firmowy". On naprawdę ważył dużo. Ledwo go podnosiłem. I te niezapomniane godziny spędzone na uczelni z kochanym prof. Jerzym R. Starzykiem na oznaczaniu owadów, które pozostawiły w drewnie mniej lub bardziej charakterystyczne ślady swojej ontogenezy. To są takiej rangi wspomnienia, że są obecne ze mną każdego dnia i pozostaną już raczej na zawsze.

Głównym powodem zamieszczenia na Mikrobiotopie tego materiału jest moja narastająca irytacja. Ona to gwałtownie przyspieszyła po uczestnictwie w jednym ze spotkań organizowanych przez Lasy Państwowe. Spotkań, które mają służyć tworzeniu tzw. zespołów lokalnej współpracy. Co to za twory? Może stosowny cytat autorstwa kogoś z Nadleśnictwa Gdańsk:

Przybliżymy sposób, w jaki zarządzamy lasami trójmiejskimi i jakie są plany działań na najbliższe 10 lat. Porozmawiamy o tym, co jest dla Państwa najważniejsze w kontekście lasów w najbliższym otoczeniu, czyli na ile nasze plany możemy modyfikować w zakresie lokalnych potrzeb. Chcemy ustalić z Państwem, co możemy zrobić wspólnie. Każdy rejon ma swoje potrzeby, dlatego organizujemy spotkania 11 Zespołów Lokalnej Współpracy, odnoszących się do poszczególnych części terenu Nadleśnictwa Gdańsk. Jeżeli bliskie są Państwu lasy nie tylko w najbliższym otoczeniu, zapraszamy także na inne spotkania. Liczymy na Państwa obecność i współpracę! (źródło: trojmiasto.pl)

W kwestii ogólnej

Jakiś czas temu "postawiłem się pod merytoryczną ścianą". Stwierdziłem mianowicie, że nie będę uczestniczył w żadnej formule tzw. dialogu z Państwowym Gospodarstwem Leśnym Lasy Państwowe [PGL LP] dopóty, dopóki twór ten nie zreformuje się do jakiejkolwiek sprawiedliwej społecznie struktury (np. powrót do tzw. "budżetówki"). Podziękowałem nawet odmownie (niedawno) na zaproszenie do uczestnictwa w krajowym zespole z udziałem leśników z jw powodu. Pomimo zmiany władzy, zmiana w lasach państwowych nie nastąpiła. I ten fakt był głównym powodem mojej wycieczki na Niedźwiednik - chciałem "na własnej skórze" doświadczyć, jak narracja leśników obecnie wygląda. Wybrałem się (już wiem, że na ten moment jednorazowo) i nie żałuję - retrospekcja taka, jakbym cofnął się do lat 90. ubiegłego wieku. Ten wymiar "powrotu do przeszłości" nie jest przypadkowy Tamta odległa dekada naznaczona została szeregiem nowych (tj. butnych) postępowań i zachowań leśników z PGL LP po wprowadzeniu w życie uwłaszczającej tę grupę zawodową na majątku narodowym Ustawie z dnia 28 września 1991r. o lasach. Stan ten, mimo szumnych zapowiedzi bliskich memu sercu polityków obecnie rządzących w Polsce, trwa niestety do dnia dzisiejszego.

W kwestii szczegółowej

Napisałem i upubliczniam ten materiał dlatego, iż uważam, że narracja pracowników Nadleśnictwa Gdańsk [NG] i Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych [RDLP] w Gdańsku :

• w wielu aspektach szkaluje i sprowadza do absurdu niekwestionowany dorobek nauk leśnych;
• w wielu aspektach szerzy dezinformację, co jest szczególnie szkodliwe w przypadku przekazu dla osób niekoniecznie zorientowanych w niuansach zarządzania lasami państwowymi;
• jest kpiną i policzkiem wymierzonym aktywistom ekologicznym, posiadającym nierzadko wiedzę większą i wszechstronniejszą niż część ponoć wykwalifikowanych pracowników LP;
• jest kpiną i policzkiem wymierzonym osobom kierunkowo (leśnictwo i przyrodnicze nauki pokrewne) wykształconym, a nie funkcjonującym w ramach struktur PGL Lasy Państwowe;
• pogłębia narastającą w społeczeństwie niechęć do zawodu leśnika.

Wpis z Facebooka

Poniżej znajdą Państwo materiał mojego autorstwa, wystawiony na Facebooku na moim profilu w dniu 23 X 2024r. tj. nazajutrz po spotkaniu w Szkole Podstawowej nr 38 w gdańskiej dzielnicy Niedźwiednik. Spotkanie dotyczyło leśnictwa Matemblewo. Ze strony PGL LP uczestniczyli: p. Marcin Naderza [RDLP w Gdańsku, naczelnik ds gospodarki leśnej], p. Sebastian Klisz [nadleśniczy NG], p. Michał Grabowski [inżynier nadzoru NG], p. Mariusz Opas [starszy specjalista NG, prelegent], p. Sławomir Skrzypek [leśniczy, leśnictwo Matemblewo]. Stronę społeczną reprezentowało 25-35 osób.

to będzie przydługi post dotyczący spraw istotnych... użyję punktowania, żeby go trochę "skrócić"...

1. uczestniczyłem wczoraj w czymś takim (patrz fotka do materiału); przyszło wiele zacnych, w tym zadających dobre pytania, i innych osób...

2. ...spotkanie odbyło się w SP nr 38 na gdańskim Niedźwiedniku... tak, to ta sama szkoła, gdzie w przeddzień wyborów parlamentarnych w zeszłym roku wystrzelano przy akceptacji UM w Gdańsku rodzinę dzików uwięzionych na boisku szkolnym, zamiast je po prostu wypuścić...

3. ...to nie był czas dla mnie stracony, choć początkowo sądziłem, że tak właśnie się stało; przede wszystkim spotkałem niepowtarzalnych Leśnych Aktywistów, a wśród nich Agnieszka Kukowska, Joanna Seredyńska, Paweł Szutowicz, Michał Kamelski, Maciej Jankowski, Mikołaj Lewandowski, Wojciech Tysler, Maciej Kaczorek ...

4. ...dane mi było - po długim czasie przerwy - wysłuchać prelekcji (prezentacja) i narracji pracowników RDLP w Gdańsku oraz Nadleśnictwa Gdańsk; tak się jakoś składa - a wynika to z apriorycznych zapisów prawnych w tym kraju - że byli to i moi pracownicy (jak i zdecydowanej większości z nas)...

5. ...pierwsza konkluzja jest taka, że gdyby to ode mnie zależało i gdyby LP były stricte moją firmą, to owi pracownicy znaleźli by dzisiejszego poranka na swych biurkach wypowiedzenia rozwiązania stosunku pracy...

6. ...za co? za przekaz dezinformacji, za istotne luki w podstawowej wiedzy przyrodniczej, mówiąc krótko - za niekompetencję

7. ...czy było aż tak źle? niestety tak...

8. ...gdyż jeśli wykształceni pracownicy "od lasu":- sprowadzają ochronę lasu do "gonitwy za tzw. szkodnikami"- systemowo widzą gdzieś w TPK drzewa 300-letnie, a może i starsze- uważają, że powyżej pewnego progu zasobności tzw. martwego drewna w lesie "różnorodność biologiczna" maleje- uważają, że harvestery czynią mniej spustoszenia w lesie niż traktory- nie dostrzegają, że siedlisko i jego składowe to też las (vide - przywołana sytuacja z okolic Sopotu)- nie umieją określić (w skali wieku) optimum owocowania głównego gatunku lasotwórczego w Trójmiejskim PK (buk)- przywołują średni wiek drzewostanu i jego "policzony" wzrost w skali lat jako bezwzględny czynnik waloryzujący TPK nie podając, że: po pierwsze - wiek ten nie przekroczy pewnej "linii krytycznej" powiązanej z wiekami rębności gatunków lasotwórczych, a po drugie nie wyjaśniając, iż w drzewostanach różnowiekowych taki wiek oblicza się, jak to ujął prof. J. Grochowski (Dendrometria, 1973, PWN, W-wa): "(...) nie jako zwykłą średnią arytmetyczną wieku drzew, a jako średnią ważoną, przy tym wagą może być miąższość drzew, powierzchnia przekroju na wysokości piersi, przyrost przeciętny miąższości lub też powierzchnia zajęta przez drzewa (...)"... [każda z tych metod istotnie oraz a priori ZAWYŻA rzeczywisty wiek składowej drzewostanowej w ekosystemie leśnym]

9. ...poczytują sobie za zasługę naprawę dróg leśnych, które wcześniej sami zniszczyli...

10. ...nie łączą jw ze zwiększeniem spływu powierzchniowego i wgłębnego, wzrostem zagrożenia powodziowego na terasie nadmorskiej oraz nie podają faktów, że część tych zniszczonych i "naprawionych" dróg to historyczne dukty leśne...(vide np. Góra Schwabego w Gd.-Oliwie)...

11. ...wywodzą, że rębnia przerębowa jest na terenie TPK "rewolucyjna", nie wiedząc (?), że o jej zastosowaniu w terenach niekoniecznie górskich (a np. na pogórzach i pojezierzach) nauczano już kilkadziesiąt lat temu ...

12. ...i nie odnoszą się do faktu, że ta rębnia ma szereg "wad przyrodniczych", a główną jest to, że ingeruje ona w sposób praktycznie ciągły w ekosystem leśny (ukierunkowane na pojedyncze drzewa czy niewielkie biogrupy pomiary, maszyny, degradacja gleb, hałas, itd.) ...

13. ...sugerują, że głównym zainteresowaniem leśników z LP jest hodowla lasu a nie pozyskanie drewna nie odnosząc się do oczywistego faktu, że to drugie jest skutkiem tej pierwszej....

14. ... .....(n-1), n..............

P.S. 1. LP-prelegentowi "gratuluję" specyficznego poczucia humoru w trakcie prezentacji i potem; mi osobiście pozostanie na zawsze już chyba w pamięci obrazowy przekaz "bzyknięcia" bodaj czterech drzew w ciągu około 3 sekund (cytuję: "bzyk bzyk bzyk bzyk") przez hipotetycznie przywołany harvester... zaiste zadziwiające kompetencje, i to po mojej Alma Mater

P.S. 2. Gdybym, pomimo programowej niechęci, miał jednak poratować prelegenta, rzekłbym tak: (siebie cytuję: "bzyg bzyg bzyg bzyg) - to mogłoby świadczyć by o tym, że ów pan orientuje się, iż istnieje rodzina muchówek pt. bzygowate (Syrphidae) - kilkaset gatunków w Polsce, wiele bardzo rzadkich, ... zaś szybkość podania dźwięków jw byłaby skądinąd uprawniona - to świetnie latające muchy...

Ostatki

Nic dodać, nic ująć... Może jeszcze tylko to, że LP-prelegent sprowadził do parteru walory parków miejskich i nie podjął rękawicy, którą zdecydowałem się (w odniesieniu do wybiórczych lecz ważnych dwóch wątków poruszonych przez p. Mariusza Opasa) rzucić. A przecież jakoś do sformułowania adwersarza (tutaj - mnie), że się serwuje NIEPRAWDĘ, wypadałoby się odnieść. Co prawda czas uciekał, ale po to znacząco skróciłem swoją wypowiedź, żeby doczekać się kontrreakcji. A tu tymczasem CISZA.

Konkluzja

Tak sobie pomyślałem, że podsumuję i załączę poniżej dwa postulaty w sposób nawiązujący do p. 13 z przytoczonego wpisu na FB. Z jego analizy wynika, że przywołani w tym tekście (czy wszyscy?) "ludzie lasu" nie czytają bądź nie rozumieją np. Art. 6 p. 1 Ustawy z 28 września 1991r. o lasach.

Skoro więc leśnicy (ich zdaniem) są po to, żeby hodować las, a nie pozyskiwać drewno, to:

• niech hodują i nie wycinają;
• niech się utrzymają z tej hodowli, przecież ponoć się "samofinansują" (na naszym wspólnym majątku znaczy).

Leśnikom z PGL LP proponuję

Wyłączyć chciwość, to zdecydowanie pomoże.

Sławomir Zieliński

To jest relacja fotograficzna ze "zwykłego" spaceru przyrodniczego w okolicach Pruszcza Gdańskiego, który miał miejsce w dniu 17 X 2024 r. Uczestnik wydarzenia - autor materiału zdjęciowego czyli ja. Miłych wrażeń.

Pozdrowienia dla Wszystkich!

Sławomir Zieliński

Kilka dni temu na bazarze książki przy ul. Floriańskiej w Krakowie nabyłem za symboliczną, tym niemniej powiększoną z mojej inicjatywy kwotę, bestseller autorstwa ikony polskiej ochrony przyrody profesora Władysława Szafera pt. "Dziesięć tysięcy lat historii lasu w Tatrach" [Nauka dla Wszystkich, Polska Akademia Nauk oddział w Krakowie, PWN, 1966].

Pozycja ta powinna - moim zdaniem - stać się lekturą obowiązkową pracowników PGL Lasy Państwowe i instytucji powiązanych, np. Ministerstwa Klimatu i Środowiska. A może taką już jest, lecz ja o tym z mojej wiejskiej perspektywy nie wiem? Zakładam jednak, że nie jest. Bo gdyby była, to najprawdopodobniej nie musielibyśmy wysłuchiwać ciągle obecnych w przestrzeni informacyjnej żenujących wywodów z cyklu i pod zbiorczym tytułem "gdyby nie leśnik, las by nie istniał".

Nie obdarzonych retrospekcyjnym i prognostycznym trybem myślenia leśnych celebrytów oraz branżowych celeb-aplikantów zachęcam do lektury. Takowa, mam nadzieję, pobudzi też do introspekcji, która bardzo by się tzw. "braci leśnej i pokrewnej" przydała. Przede wszystkim jako przeciwwaga dla przymiotu chciwości, toczącej zakamarki jestestw istotnej części tego grona.

Na zachętę, choć bez specjalnych oczekiwań, załączam poniżej skany rozdziału pt. "Określenie zagadnienia i metod badawczych". Może jednak choćby po przeczytaniu tego wyimka broszury, niekoniecznie będzie tak, jak sformułował to J. A. Newerly: "Głupi nie zauważy, a mądry nic nie powie". Mam (nikłą) nadzieję, że głupi zauważy (i zmądrzeje), zaś mądry wesprze tego pierwszego w merytorycznej podróży do obiektywnej prawdy.

Pozdrawiam serdecznie moje kultowe Panie Profesorki: Małgorzatę Latałową i Ewę Symonides. Których to Pań życie naukowe powiązane jest z myślą oraz dokonaniami profesora Władysława Szafera jak mało kogo.

P.S. 1. kopiuj/wklej mojego wpisu nt. jw z FB:

"co za dysonans poznawczy.... a ja myślałem, że lasy w naszym kraju istnieją od 1924r. , gdy ówczesny prezydent Polski S. Wojciechowski podpisał stosowne rozporządzenie i "stworzył podwaliny" powstania przedsiębiorstwa pt. Polskie Lasy Państwowe..... (obecnie tzw. przedsiębiorstwo ??? PGL LP)......a tu się okazuje, że to raczej lądolód skandynawski i jego dynamika w czasie + inne całkiem fajne czynniki środowiskowe, kształtowały, w kilku zresztą odsłonach tzw. zlodowaceń + okresów cieplejszych między nimi (tj. tzw. interglacjałów), tryb istnienia ekosystemów leśnych w Środkowej Europie.....co za rozczarowanie.... będę musiał z tym żyć.... ps. zakupione w Krakowie, wczoraj... jestem cały dumny z sympatycznego Pana Sprzedawcy, zwłaszcza "

P.S. 2. od serca...

Miłego dnia dla odwiedzających Mikrobiotop. I kolejnych miłych dni.