Komentarz czynnika społecznego do pisma urzędowego
Motto: „(...) Ekologia wyraźnie wskazuje, że już od długiego czasu żyjemy na koszt przyszłych pokoleń (...)” aut.: nieodżałowanej pamięci Pan Profesor Roman Andrzejewski, Ekologia i ekorozwój – esej dydaktyczny, Człowiek i Przyroda nr 5, jesień 1996, KUL, Sekcja Filozofii Przyrody i Ochrony Środowiska, Zakład Ekologii Człowieka, Lublin.
Autor pisma urzędowego: Pan Bartłomiej Obajtek (BO) dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Gdańsku
Adresat pisma urzędowego: Pan Jacek Karnowski Prezydent Miasta Sopotu
pismo urzędowe skierowane było do wiadomości: Marszałek Województwa Pomorskiego, Trójmiejski Park Krajobrazowy, Dyrektor Generalny Lasów Państwowych, Minister Środowiska, Nadleśnictwo Gdańsk
odniesienie do czasu: grudzień 2019 rok
odniesienie do obszaru: odniesienie ogólne – lasy Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego (tj. w większości administracja Nadleśnictwa Gdańsk, RDLP Gdańsk); odniesienie szczegółowe – lasy sopockie, w tym częściowo tzw. lasy komunalne (tutaj administracja Miasta Sopot)
forma pisma: wykład (coś bardzo w stylu: „profesor poucza studenta”)
zamiast wprowadzenia: zadziwienie + niedowierzanie niżej podpisanego (SZ)
myśl przewodnia BO (w rozumieniu SZ): „(...) prowadzenie odpowiedniej gospodarki leśnej dostosowanej do miejscowych warunków. Te zasady są w pełni realizowane przez Lasy Państwowe (...)”
komentarz SZ: kilkudziesięcio- już letnie obserwacje wskazują, że prowadzona gospodarka leśna nie spełnia, zwłaszcza w ostatnim czasie, różnorakich oczekiwań mieszkańców trójmiejskich lokalnych społeczności
KONKRETY z dokumentu
teza BO: „(...) obowiązuje plan urządzenia lasu (PUL – dop.SZ), opracowany został przez niezależną firmę (...)”
komentarz SZ: wykonawcą Planu Urządzenia Lasu dla Nadleśnictwa Gdańsk na lata 2015-2024 było Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej w Gdyni; „niezależność” względem PGL LP, tutaj konkretnie RDLP w Gdańsku, dobrze obrazuje taka np. mapka, wystawiona zresztą na stronie tej firmy:
Mapa Planów Urządzenia Lasu wykonanych przez oddział w Gdyni (źródło: https://www.buligl.pl/web/gdynia/18)
teza BO: „(...) uwzlędniono w nim (w PUL – dop. SZ) ochronną i rekreacyjną funkcję lasów otaczających dużą aglomerację miejską jaką jest Trójmiasto, a także ograniczenia wynikające z potrzeb ochrony przyrody (...)”
komentarz SZ: jednym z przejawów tej „troski” o potrzeby lokalnych społeczności i przyrody było zwiększenie zakładanego pozyskania drewna w PUL w stosunku do lat 2005-2014; polecam lekturę interpelacji Pani Ewy Lieder http://www.sejm.gov.pl/Sejm8.nsf/Interpelacja
teza BO: „(...) gospodarka leśna daje zatrudnienie około 400 tys. naszych obywateli (...)”
komentarz SZ: wypadało dodać jak już, że lwia część tej liczby to wykruszający się wraz z upływem czasu pracownicy prywatnych firm tzw. Zakładów Usług Leśnych (ZUL-i) (coraz mniej „młodych” chce zajmować się pozyskaniem drewna - to ciężka, niebezpieczna i słabo opłacana robota); w PGL LP w 2016 roku pracowało na dobrze, bardzo dobrze lub sowicie ukształtowanych płacowo etatach stałych około 26 tys. osób (źródło: http://www.lasy.gov.pl/pl/informacje/publikacje/do-poczytania/lasy-panstwowe-w-liczbach-1/lasy-panstwowe-w-liczbach-2018.pdf)
teza BO: „(...) do lasu wprowadza sie młode drzewka gatunków, których na danej powierzchni nie ma, a powinny być, by składy gatunkowe naszych lasów były jak najbardziej zbliżone do naturalnych (...)”
komentarz SZ: przedstawione na poniższych dwóch zdjęciach studium nie jest jakimś odosobnionym na Pomorzu przypadkiem; dodam może gwoli wyjaśnienia, że zdaniem licznych naukowców świerk pospolity jest dla Pomorza Wschodniego gatunkiem obcym geograficznie
Buczyna, zrąb. Trójmiejski Park Krajobrazowy, leśnictwo Kamień, oddział 291g fot. SZ 10 VII 2019 r.
Nasadzenia świerka pospolitego na siedlisku kwaśnej buczyny niżowej, leśnictwo, oddział jw. fot. SZ 10 VII 2019 r.
teza BO: „(...) nowe pokolenia lasu będą bardziej zróżnicowane gatunkowo i wiekowo (...) będą bardziej odporne na potencjalne zagrożenia (...)”
komentarz SZ: nie ma żadnych dowodów na to, że np. z natury ubogie gatunkowo buczyny są czy będą w jakiś sposób mniej odporne na „potencjalne zagrożenia” niż przykładowo grądy lub łęgi
teza BO: (...) dzięki zwiększeniu udziału w drzewostanie drzew młodszych i w średnim wieku oraz eliminowaniu drzew starych, dojrzałych do wyrębu, zwiększają wiązanie dwutlenku węgla i produkcję tlenu (...)”
komentarz pierwszy SZ: ??? jest dość powszechnie znaną kwestią, że dojrzałe i stare drzewa są wyjątkowo wydajne w procesie fotosyntezy; przykładowo podaje się, że jeden wiekowy buk produkuje mnie więcej tyle tlenu, ile około 1700 osobników młodocianych (10-letnich) tego gatunku
komentarz drugi SZ: buk dożywa w warunkach Środkowej Europy nawet do 400 lat – wtedy jest starym drzewem; tyle, że w polskich lasach tnie się buki w wieku 120-160 lat, to są drzewa w sile wieku, do starości daleka jeszcze droga
teza BO: „(...) drewno (...) np. w budownictwie lub meblarstwie, pozwala w dalszym ciągu zachować związany w sobie dwutlenek węgla. Niestety nie dzieje się tak w przypadku drzew, które zamierając i rozkładając się stopniowo uwalniają związany przez siebie dwutlenek węgla (...)”
komentarz SZ: w duchu troski o pełną prawdę wyżej wyłożonej tezy chętnie posłuchałbym wywodu nt. drewna opałowego
teza BO: „(...) sugeruję również, by zainteresował się Pan lasami, którymi osobiście zarządza (chodzi o lasy komunalne – dop. SZ) (...) osoba złośliwa mogłaby stwierdzić, że Pan również prowadzi na ogromną skalę wycinkę drzew, w dodatku dopuszczając do deprecjacji surowca z nich pozyskanego, a także zezwala na dewastację lasu przez zaniechanie sprzątania śmieci (...)
komentarz pierwszy SZ: względnie ekstensywny charakter gospodarowania w trójmiejskich lasach komunalnych, z wyraźnym rysem pozostawiania części zamierających i martwych drzew do naturalnego rozkładu, z lokalnie minimalną presją lub jej brakiem na wszelkie drzewa odbiegające od „gospodarczej normy” obfitujące w mikrosiedliska nadrzewne takie jak dziuple, pęknięcia, pniowe „kieszenie” itd., mógłby stać się pilotażowym wzorem do naśladowania w lasach administrowanych przez PGL LP, gdzie tego typu drzew (nie wspominając o starych drzewach) śladowe ilości (dlaczego, porównaj np. zdjęcie poniżej); nie przypadkowo wyniki wieloletnich badań i obserwacji wskazują na duże walory wielu grup stworzeń powiązanych z tą właśnie przestrzenią; listy gatunków np. grzybów czy owadów mówią wiele
Trójmiejski Park Krajobrazowy, Dolina Czystej Wody oddz. 95a leśn. Renuszewo. Stos drewna opałowego. Fragment ściętego świerka pospolitego z dziuplą wewnątrzpniową i próchnowiskiem. Już prawie nie-gniazdo mrówki kartoniarki czarnej Lasius fuliginosus. fot SZ 3 VI 2019 r.
komentarz drugi SZ: zaśmiecenie jest słabo skorelowane z tym czy innym administratorem lasu; co najwyżej w aspekcie likwidacji skutków; skoro Pan BO uważa, że w komunalnych brudno, a w państwowych czysto zapraszam np. w okolice Gdańska-Niedźwiednika, Gdyni czy Wejherowa
Ku zakończeniu
- od blisko 30 już lat nie został utworzony w przestrzeni leśnej Trójmiejskiego PK administrowanej przez PGL LP żaden użytek ekologiczny pomimo licznych próśb, sugestii, w tym tematycznych publikacji; Miasto Sopot było jednym z pionierów inwentaryzacji cennych przyrodniczo obszarów w obrębie swych granic; efektem badań zespołu naukowców była stosowna publikacja książkowa (Ciechanowski M., Machnikowski W., Wantoch-Rekowski M., Wilga M. S., Zieliński S. 2012. Sopot Zielone Miasto. Urząd Miasta Sopot, Sopot), zaś finalnie – objęcie ochroną kilku obiektów, w tym leśnych;
- jako jeden z około 37 mln właścicieli lasów Polski, a co za tym idzie sponsorów niemałych przecież uposażeń pracowników PGL LP (niezorientowanym innym właścicielom lasów Polski polecam np. lekturę https://gazetalubuska.pl/lubuska-lista-plac-jak-zarabia-sie-w-regionalnej-dyrekcji-lasow-panstwowych-w-zielonej-gorze-poznaj-place-od-dyrektora-do/ga), w trosce o rzetelność, której także w tego typu korespondencji wymagać sobie pozwalam, apeluję do Pana Dyrektora RDLP w Gdańsku o obiektywizm w wyrażaniu swoich przemyśleń i poglądów;
- zainteresowanym pogłębieniem tematycznej wiedzy o PGL LP polecam wielce pouczającą lekturę Strategii Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe na lata 2014-2030, Warszawa, grudzień 2013 r. (http://zlpwrp.pl/wp-content/uploads/2014/08/strategia-LP.pdf);
- a na koniec życzę jak najszybszego powrotu PGL LP do sfery budżetowej (zachęcam do lektury tematycznego o tej kwestii materiału na tej stronie), jak to w sumie nie tak znów dawno bywało; wtedy i nauczyciel i urzędnik i leśnik (np. mój św. pamięci Dziadek) i inne zawody budżetowe zarabiały podobnie; i miało to coś wspólnego ze sprawiedliwością społeczną; obecne uwarunkowania są od tak pojmowanej sprawiedliwości społecznej bardzo daleko.
Komentował: dr inż. nauk leśnych Sławomir Zieliński (SZ)